Technologische veranderingen maken het voor elke kredietunie moeilijk om zeker te weten in welke regio’s of branches ze in de toekomst actief zal zijn. Met de eindige middelen van een kredietunie – de ondernemersleden doen allemaal mee in de centrale kas, maar ook hun investeringsmogelijkheden zijn ergens een keer op – kan de toekomst ontmoedigend zijn.

Ik benadrukte al eerder in artikelen dat grote banken in de toekomst kunnen investeren door nu al de mogelijkheden van nieuwe technologie te onderzoeken. Kredietunies hebben echter niet het budget om zo breed te kijken. Dit roept voor mij de vraag op: wat brengt de toekomst voor kredietunies (coöperaties zonder winstoogmerk)?

Kredietunies werden in het midden van de 19e eeuw opgericht als een manier om armere en meer landelijke gemeenschappen te dienen die banken niet konden bereiken en kredietunies vergrootten het bereik van de financiële dienstverlening (investeren en lenen), met als doel iedereen als klant te accepteren.

Kredietunies werk(t)en met behulp van het omgekeerde bedrijfsmodel van een coöperatie. Banken hebben een gecentraliseerde structuur en groeien met schaalvoordelen. Bij coöperaties delen alle leden de verantwoordelijkheid en controle voor de besluitvorming – een gedecentraliseerd model. 

Er zijn ook kredietunies die in de achterliggende jaren er in slaagden een specifieke doelgroep te veroveren, zoals bijvoorbeeld het geval is bij onze kredietunies voor bakkers, binnenvaartschippers, traditionele passagiersvaart en Chinese ondernemers. Zo kent iedere kredietunie haar eigen sectorale, regionale of etnische “specialiteit”.

Kijkend naar vandaag zijn een aantal uitdagingen voor kredietunies:

  1. Naarmate klanten meer en meer gebruik maken van digitale betalingen en bank-apps, is het hebben van fysieke filialen voor grootbanken kostbaar en minder een voordeel. Kredietunies daarentegen werken nog steeds fysiek en kunnen dat blijven doen met hun vrijwilligers en omdat ze geen winstoogmerk hebben
  2. De kosten van het werken op legacy-systemen en de kosten van fysieke filialen zorgen ervoor dat de banken in het nadeel zijn t.o.v. nieuwe “snelle leningen-platforms” die alleen digitaal zijn. Kredietunies kennen dit probleem niet door hun persoonlijke aanpak en hun zorgvuldige “menselijke” kredietacceptatie
  3. Het vermogen om nieuwe technologieën toe te passen of erin te investeren, wordt beperkt door de (financiële) omvang van veel individuele kredietunies.
  4. Via en vanuit de VSK zal hiervoor een aanzet moeten worden gegeven
  5. De toenemende kosten/complexiteit van naleving/regelgeving zet ook de financiën van kredietunies onder druk, evenals de toenemende dreiging en complexiteit van het beheer van cybercriminaliteit en beveiliging van het betalingsverkeer
  6. Het vinden van “toeleverende adviseurs” (een netwerk van met kredietunies samenwerkende mkb-adviseurs) is dan ook een punt van aandacht. Nu werken kredietunies met hun systeem van “member gets member”, maar ook zullen deze kredietunies meer actief naar buiten moeten treden richting mkb-kredietbemiddelaars

Hoe ontwikkelt zich dit in de VS?

Er zijn tegenwoordig minder kredietverenigingen in de VS zijn dan 10 jaar geleden (5.117 versus 7.200), maar hun gezamenlijk beheerde vermogen gegroeid van $ 900 miljard naar $ 2200 miljard. Van dit soort groei en loyaliteit kunnen traditionele banken alleen maar dromen….. 

Dit benadrukt voor mij dat ondanks de hype dat fintechs en neobanken de kloof in het bankwezen voor de onderbediende mkb-ers zullen aanpakken, het nog steeds kredietunies zijn die deze ruimte het beste kunnen aanpakken.

Een van de grote voordelen die kredietunies hebben, is dat hun lidmaatschapsmodel een hogere mate van loyaliteit bij klanten/leden creëert, omdat ze weten dat de organisatie dient om aan hun behoeften te voldoen en niet aan die van aandeelhouders, zoals banken doen. 

Kredietunies kunnen ook blijvend het vertrouwen vergroten door hun leden te betrekken bij belangrijke beslissingen en hen in ledenvergaderingen te ontmoeten. Door zich op specifieke gemeenschappen en sectoren te concentreren, krijgen ze ook een beter begrip van de financieringsbehoeften van hun leden en kunnen ze daarom mkb-producten en -diensten speciaal voor hen ontwerpen. 

Sommige kredietunies in Engeland, zoals Ecology Building Society (https://www.ecology.co.uk), hebben zich bijvoorbeeld gericht op duurzaamheid en hadden daarom succes bij het bereiken van klimaatbewuste mkb-klanten.

In de toekomst zie ik wel dat veel kredietunies de behoefte aan innovatie aanpakken door middel van het zoeken naar fintech-partnerschappen, in het besef dat niet alle innovatie van binnenuit hoeft te komen. een voorbeeld hiervan is de PSD2 technologie in het snel en eenvoudig verzamelen van voor de kredietacceptatie belangrijke klant- en bedrijfsinfo. Velen bieden hun leden nu ook digitale toegang en open bankieren breidt ons vermogen verder uit om meer digitaal onderlegde mkb-ers te bereiken. Ook kredietunies zullen steeds vaker gebruik maken van cloudtechnologie om hun kosten te verlagen en de operationele efficiëntie te verbeteren.

Het lijkt er dus op dat er een gezonde toekomst is voor kredietunies die de veranderingen in klantgedrag en technologie progressief benaderen. 

Het zou echter dwaas zijn om achterover te leunen. Vanaf 2021 had Chime (https://www.chime.com) in de VS 12 miljoen klanten, waarmee het groter was dan de grootste kredietvereniging in de VS, Naval Federal Credit Union (https://www.navyfederal.org), die 11 miljoen klanten had. Chime startte pas in 2013 met een eenvoudige missie om bankieren eenvoudig, betaalbaar en toegankelijk te maken en groeide daarna dus als kool om een bestaande partij uiteindelijk voorbij te streven.. 

Zoals vaker benadrukt zijn er in de toekomst verschillende technologieën die enorme effecten kunnen hebben op financieringsproducten en -diensten. Effecten waar we als lean and mean kredietunies – met behoud van onze face to face aanpak- uitstekend op kunnen anticiperen. 

Gelukkig verloopt de acceptatie door klanten veel langzamer dan de innovatie!

Deze keer zeg ik alleen maar dat met de eindige middelen van een kleine kredietunie de toekomst ontmoedigend kan lijken, maar de formule om zich te concentreren op de specifieke behoeften van een mkb-nichepubliek zal altijd een winnende aanpak voor een kredietunie zijn!