Soms zijn langetermijnvisies op de korte termijn al gedoemd om te mislukken. Zeker wanneer er bij het ontwikkelen van de die visie de kortzichtigheid al duidelijk is. Want wat mogen we weer lezen in een recente publicatie van onze Rijksoverheid: “Bij mogelijke nieuwe maatregelen tegen corona wil het kabinet niet opnieuw generieke overheidssteun geven. Alleen bij het zwaarste scenario en als bedrijven volledig en langdurig moeten sluiten, krijgen getroffen ondernemers gericht steun”.
Ook hier valt het vaak misbruikte woord “steun” op. Het werd gedurende meer dan twee jaar gebruikt als term voor wat in de kern “compensatie” zou moeten heten. De maatregelen waren streng en lieten de ondernemers geen keus. Ondernemers moesten sluiten en extra maatregelen treffen en leden hierdoor verlies, beste Ministers! Het was zeker niet het gevolg van zomaar “tegenvallende resultaten”.
De ministers van Economische Zaken en Klimaat, Sociale Zaken en Werkgelegenheid en Financiën en de staatssecretaris Fiscaliteit en Belastingdienst schreven hun visie en bevindingen aan de Tweede Kamer. Het kabinet verwacht in deze notitie “dat werkenden en ondernemers zich aan de meeste coronamaatregelen kunnen aanpassen”. Dat u het maar weet.
Ik zou het anders willen zeggen. Namelijk dat de werkenden en de ondernemers verwachten dat het kabinet zich aan de meeste coronamaatregelen kan aanpassen.
“Met het generieke steun- en herstelpakket heeft het kabinet werkenden en ondernemers de afgelopen twee jaar geholpen om door de coronacrisis heen te komen”, zo schrijven de bewindslieden. Bedrijven ontvingen financiële steun in de betaling van loonkosten (NOW) en vaste lasten (TVL). “Daarmee zijn werkgelegenheid, economische activiteiten, inkomens behouden en faillissementen voorkomen.” Geholpen?
Heel even denk je te lezen dat het allemaal te danken is aan de overheid dat de bedrijven nog…..drijven
“Maar lange perioden van overheidssteun zitten economische dynamiek in de weg, waardoor de economie minder toegerust is op de toekomst”, aldus het kabinet. Welja, ondernemers moeten zich nog meer wapenen tegen de economische dynamiek. Innovatie en out of the box zijn dus straks de woorden van de week? Met een bijbehorende “NL leert door”?
Maar het is nog niet genoeg. Dan maar gelijk als kabinet doorpakken met de opmerking “en steunmaatregelen vergoeden soms omzetverliezen die niet worden veroorzaakt door contactbeperkende maatregelen”.
Het mkb heeft dus onterecht compensatie gekregen? Maar we gaan nog even verder in het stuk en komen kennelijk tot de echte kern; “ook zijn de uitgaven voor het steunpakket (42,4 miljard euro) op langere termijn financieel niet houdbaar. Coronasteun kostte elk huishouden tot nog toe vijfduizend euro. Daarom wil het kabinet terug naar “een normale balans voor de verdeling van risico’s tussen ondernemers en de samenleving”.
Normale balans? Verdeling van risico’s? Ondernemers zonder inkomen toch hun personeel laten aanhouden? Pensioenpotjes en spaargeld laten opeten door ondernemers? Is de samenleving nu opeens de sponsor geworden van ondernemers in plaats van andersom? Wie creëren er eigenlijk werkgelegenheid?
Schuldenaanp(l)ak
“Ondanks de steunpakketten zijn er ondernemers en werkenden die zwaar zijn getroffen door de crisis en schulden hebben opgebouwd, Uit onderzoek blijkt dat het lastig is om een goed inzicht te krijgen in de omvang en reden van de schulden van ondernemers. Volgens het kabinet is de instroom in de schuldhulpverlening en het aantal faillissementen “nu nog geen reden tot zorg”, maar er wordt dit jaar wel een toename verwacht van het aantal faillissementen en bedrijfsbeëindigingen”.
Opeens waren de optimistische cijfers van het CBS en KvK van de achterliggende twee jaren kennelijk niet juist. Heel de wereld waarschuwde hiervoor, maar het Kabinet woof het weg…. “Nog geen reden tot zorg” is ook weer een dooddoener van formaat. Kijk eens om u heen kabinet!
N.B.: De openstaande belastingschuld bedroeg eind februari 2022 ruim twintig miljard euro, bij 278.000 bedrijven. Dat is gewoonweg 79.000 euro per bedrijf! Deze opgebouwde belastingschuld kan dan in vijf jaar worden terugbetaald. Ook voor terugbetalingen in de NOW, TVL en Tozo gelden deze “ruime betaaltermijnen”. Wat je maar ruim durft te noemen….
Natuurlijk zijn er voor ondernemers die privé aansprakelijk zijn voor zakelijke schulden mogelijkheden om schuldhulpverlening te krijgen via de gemeente en worden daarnaast via de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) geholpen om een akkoord met schuldeisers en aandeelhouders te bereiken, zodat een bedrijfsfaillissement kan worden voorkomen. Maar zuur blijft het en je zult met frisse energie door moeten!
Knelpunten
“Het kabinet spant zich in om tot oplossingen te komen voor ondernemingen die in de kern gezond waren, maar door coronaschulden niet vooruitkomen en let daarbij ook op “mogelijke toekomstige knelpunten” voor zulke ondernemers. Zo gaat het kabinet het effect van de schuldenaanpak monitoren, onder andere op basis van rapportages van de KvK. Op meer individueel niveau bestaat er de landelijke ‘casuïstiektafel’ om tot oplossingen voor “schrijnende gevallen” te komen: ondernemers die bij diverse uitvoeringsorganisaties schulden hebben.
Om regie hierover te kunnen voeren, stelt het kabinet een ‘aanjager’ voor de schuldenaanpak aan. Internetconsultatie moet verder in beeld brengen hoe ondernemers die door de coronacrisis belastingschulden hebben, kunnen worden ondersteund en waar nog knelpunten liggen.
Een aanjager aanstellen? Lezen we dit goed? Om wellicht de ministeries en hun ambtenaren aan te jagen?
Laten we maar een (toe-)slag om de arm houden….
Bron: Rijksoverheid
Recente reacties